Daar is de lente

Daar is ze dan, de eerste lentezon. Ze doet deugd, ze warmt lijf en leden, maar ook het hart. Ondanks een snotneus en piepende longen wagen we ons naar buiten. We rijden richting Bulskampveld. Blijkt dat we niet de enige zijn met dat idee. De parking is afgeladen vol. De paden van het bos worden bevolkt met wandelende koppeltjes, families met kinderen, ouderen of zieken. Wat verder spelende honden….uiteraard in de honden wei – apartheid rules. Iedereen wil van natuur, zon en de blauwe lucht genieten.

Een zeldzaam moment waarop de Westerling genoegen neemt met immateriële waarden. Even weg van het jachtige leven, om dan op maandagochtend met een frisse kop, terug deel te nemen aan de ratrace. Je weet wel, die wedren, waar je een groter huis, een grotere auto, een jongere partner met grotere tieten, dan je buurman/vrouw probeert te veroveren. Dit alles in de illusie dat je dan en slechts dan gelukkig zult zijn.

Je kinderen horen goed te studeren, opdat ze dan eenmaal groot, zich ook in deze nutteloze wedren kunnen inschrijven.

En terwijl we in onze hang naar uiterlijke schoonheid, macht en praal onze beste jaren vergooien, lachen we ons een bult met sitcoms als “Keeping up appearences”, waar Hyacinth Bucket of was het Bouquet, ons slechts een uitvergrote spiegel voorhoudt.

En terwijl het ongenoegen in ons groeit, ergeren we aan ons aan “gulzige” politici, maar beperken we zelf onze inzet voor het goede doel tot een storting aan Kom op Tegen Kanker. Een absoluut inefficiënte manier om levens te redden. Wie meer wil weten, moet maar even googelen op “effectief altruïsme”. Belangrijker is dat het wel onze Westerse levens zijn, en “white lives matter”. De gekleurde mens laten we gerust en masse verdrinken in de Middellandse Zee, kwestie van zeker te zijn dat de terroristen ons land niet binnendringen. Is dit een nieuwe heksenproef? De score in 2016: gestorven door Terrorisme in Europa: 129, doden door verdrinking in de Middellandse Zee: meer dan 5000. De losers, die “Arabieren” en zwarte Afrikanen bakken er toch niets van! Als deze cijfers de “superioriteit” van de Westerling niet aantonen dan weet ik het niet meer.

Alweer mijn gal gespuwd. Dit ondanks de zonnige dag en de vogels in mijn verwaarloosde gazon, die van dit uit luiheid ontstane “ecologisch paradijsje” volop van de overvloedig aanwezig insecten genieten.

Misschien moeten we ons toch wat meer aan de dieren spiegelen. Niet meer gebruiken dan nodig en niet meer schade aan de natuur, die ons immers in leven houdt, toebrengen, dan strikt noodzakelijk. Dit opdat de volgende generaties ook nog een wondere wereld zullen erven en geen dorre onleefbare woestenij.

Als Trump zou lezen en bereid zijn van andere meningen bij te leren, zou het nuttig zijn dit op te sturen.

Maar ook daar geloof ik al lang niet meer in, politici die bereid zijn hun visie bij te stellen op basis van de resultaten van wetenschappelijk onderzoek.

Hoewel ik hier in Brugge recent twee verkeersexperimenten na tegenvallende resultaten aangepast zag. Moeten we dan onze hoop vestigen op de lokale leiders?

Francis Moeykens, Brugge 13 maart 2017