Over Literaire matinee: Markies

Een lezing vol historische weetjes over de eerste politiehondenbrigade: een wereldprimeur voor Gent (1899-1915).

“Als u me niet meer mannen kunt geven, geef me dan honden!” Legendarische woorden van Gents politiecommissaris Ernest Van Wesemael tot burgemeester Emile Braun. Werkelijk gezegd of niet, de commissaris richtte in 1899 de eerste politiehondenbrigade op. Een wereldprimeur voor Gent.

Met zijn innoverende trainingsprogramma haalde commissaris Van Wesemael verbluffende resultaten en zijn boek Le chien policier à Gand vond internationale weerklank. Uit Frankrijk, Duitsland, Italië, de VS, Perzië, China kwamen afgezanten naar Gent voor demonstraties ‘boevenvangen’.

De beste politiehonden waren, volgens de commissaris, met stip de Mechelse herder en Groenendaeler. Toevallig werden in diezelfde periode de vier Belgische herdershonden: de Mechelse, Tervuerense, Laekense herders en groenendaelers gekweekt op raszuiverheid. Eerder een Brabantse aangelegenheid. Zo is de groenendaeler genoemd naar het hotel van zijn fokker: Chateau de Groenendael in Hoeilaart.

Dierenvriend pur sang Van Wesemael richtte samen met Alice Buysse (zus van Cyriel) ook de Maatschappij voor Dierenbescherming op. Al die dierenliefde lokte vreemd genoeg ook protest uit. Journalisten van Vooruit vonden het schandalig dat de brigadehonden tweemaal per dag soep met vlees, rijst en brood te eten kregen, wat de armoedige textielarbeiders zich hooguit eenmaal per week konden permitteren.

Een fascinerend stukje geschiedenis in Power Pointpresentatie, met vertelfragmenten uit de historische jeugdroman 'Markies' (Clavis, 2023).

Katrien Van Hecke (Torhout, 21 juni 1960) is een Belgische auteur van kinder- en jeugdboeken. Zij is vooral bekend geraakt met haar historische jeugdromans.

Katrien Van Hecke groeide op in Lichtervelde en studeerde geschiedenis aan de UGent. Haar masterproef ging over het leven van Vlaamse missionarissen bij Noord-Amerikaanse indianen in de 19e eeuw.

Ze werkte enkele jaren als ambtenaar maar stopte met dat werk om zich te richten op literatuur. Ze schreef nadien jeugdliteratuur en gaf literaire lezingen, zowel voor volwassen als voor kinderen.

Nominaties:

Joan het keksenkindwerd genomineerd voor de kinder- en Jeugdjury; Ahatani en het geheim van het oudste verhaal werd genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury en was aanbevolen literartuur bij de lerarenopleiding aan de Artevelde Hogeschool Gent; Soldaat Marie werd genomineerd voor de Thea Beckmanprijs.