Over Literair Matinee: Johan de Vos (Lakenmetershuis)

Johan de Vos spreekt over zijn corona-wandelingen in hetgeen bekend staat als ‘een lelijke stad’: Sint-Niklaas. Het gaat over mooi en lelijk, over corona en hoe het onzichtbare wel eens zichtbaar wordt. De verslagen van die dagelijkse wandelingen postte hij diezelfde avond nog – hoe onnozel kan het zijn – op facebook. Johan de Vos is ook fotograaf. Bij elk verslag hoort één geselecteerde foto, maar bij deze voordracht toont hij een reeks niet gepubliceerde foto’s. Zestig verslagen van zijn wandelingen werden gebundeld dot een boek. Het werd zijn elfde boek. Hij schreef talloze recensies over fotografie voor De Morgen, De Standaard, de Volkskrant en Knack. Hij was docent aan verschillende instituten van het hoger kunstonderwijs en daarna directeur aan de academie voor schone kunsten van Sint-Niklaas. Op de achterkant van het boek lezen we het volgende. Veel is ordinair, te banaal voor woorden. Johan de Vos kijkt naar de ogen van de man die met een zak vol lege flessen naar de glascontainer stapt en merkt hoe ze hem ontwijken. Hij luistert naar het verhaal van de weduwe. Haar man had een hoge functie in de mayonaisefabriek, maar hier in het woonzorgcentrum stierf hij niet aan corona maar misschien, simpelweg aan verdriet. Ze kan er beter niet over praten en zeker niet klagen, het verpest de stemming, zegt men, en zo hou je geen vrienden. Dag na dag exploreert Johan de Vos de tussenstad waar hij woont. Sint-Niklaas. Ambitieuze jongens wilden haar verbouwen tot tegelijk Chicago en Disneyland. Het is potsierlijk, maar de werken liggen stil. De stad is naakt en het zou er rustig zijn ware het niet dat één man daar stenen slijpt en met dat snerpend lawaai onrust zaait. 

De geldende coronamaatregelen worden gerespecteerd. Covid Save Ticket is noodzakelijk.