Waarmee kunnen wij je van dienst zijn?
Wie zoekt die vindt.
Over VOLZET - Villa Empain & Expo: ICONS
VOLZET - Villa Empain & Expo: ICONS
Op 9 oktober bezoeken we met een gids de Villa Empain, een parel van de art-decoarchitectuur. Deze villa werd, op vraag van baron Louis Empain, gebouwd door architect Michel Polak aan het begin van de jaren 1930.
De Villa diende achtereenvolgens als privéwoning, museum, ambassade van de USSR en zetel van de Luxemburgse tv-zender RTL. Daarna raakte het gebouw verwaarloosd, beschadigd en werd het zelfs deels vernield. Aan het begin van de jaren 1980 bevond het zich in een erbarmelijke staat. In 2006 besliste de Boghossianstichting de Villa aan te kopen en werd begonnen met een grondige restauratie, die vier jaar in beslag zou nemen. De minutieuze restauratie was een complex en delicaat project. Ze werd uitgevoerd met respect voor de geschiedenis van het gebouw en werd zelfs door de Europese Unie bekroond met de Europa Nostraprijs.
De Villa Empain opende haar deuren in 2010 als Centrum voor Kunst en Dialoog
tussen Oosterse en Westerse culturen, en organiseert geregeld boeiende
tentoonstellingen, zoals nu met "Icons".
Icons
Van vroege iconen uit Europa en het Midden-Oosten tot moderne en hedendaagse
werken, iconen hebben door de eeuwen heen vele gelovigen en kunstenaars
geïnspireerd. De tentoonstelling laat zien hoe de spirituele dimensies sinds de oudheid in kunstwerken worden verwerkt. Volgens de overlevering waren de eerste iconen te danken aan de heilige Lucas, die drie schilderijen van de Heilige Maagd zou hebben gemaakt. Iconen, van de eerste exemplaren in Europa en het Midden-Oosten tot de moderne en hedendaagse exemplaren, zijn afbeeldingen van het goddelijke die reeds velen hebben geïnspireerd. De tentoonstelling Icons, gecurateerd door Henri Loyrette, voormalig directeur van het Musée d’Orsay en president-directeur van het Louvre, laat zien hoe van de oudheid tot nu de spirituele dimensie werd ingeweven in kunstwerken.
De tentoonstelling onthult een selectie van oude iconen uit Europa en Rusland – met verschillende afbeeldingen van Christus, de Moeder van God of individuele heiligen – waarvan de opvallende eenvoud hen onderscheidt als tijdloze objecten van verering.
Een tweede ensemble werken, van kunstenaars uit de 19e en 20e eeuw, zoals Charles Filiger en Lucien Levy-Dhurmer, belicht de frontale compositie van iconen, zonder diepgang.
De tentoonstelling laat ook zien hoe zelfs hedendaagse kunstenaars, zoals Yan
Pei-Ming en Wim Delvoye, de heel eigen beeldtaal van iconen gebruiken.
