De Italiaanse pers schilderde de 45-jarige politica eerder af als “Jeanne d’Arc van Garbatella” tot “het viswijf. Tijdens de Italiaanse verkiezingen van september 2022 behaalde haar partij Fratelli D’Italia 26,5% van de stemmen. Haar bekende uitspraak “Ik ben een vrouw, ik ben een moeder, ik ben Italiaanse, en ik ben Christen”, laat weinig over aan de verbeelding van menig nationalist.

Een klein beetje opzoekingswerk leert ons dat Fratelli D’Italia ('Broeders van Italië') inspiratie put uit Mussolini zijn fascistische erfenis. Het logo is bijvoorbeeld een waterdichte kopie van die van Fiamma Tricolore (‘Driekleurige vlam’), een partij die zich de ware erfgenaam noemt van Il Dulce (‘de Leider’). Bovendien was Meloni actief lid van de neofascistische Movimento Sociale Italiano (MSI).. Noem het zoals je wilt: Alt-right, conservatisme, nieuwrechts… De uitkomst van deze ideologieën staat haaks op ons liberaal-humanistisch wereldbeeld.

Ondanks dat Giorgia Meloni de democratische spelregels volgde, betreurt het Willemsfonds haar premierschap. Meloni’s belangenstrijd voor het traditionele gezin en het huwelijk tussen man en vrouw is een slag in het gezicht van de LGBTQ+-gemeenschap, die zich vorige zomer verweerde tegenover de politieke bemoeienis van het Vaticaan. De scheiding tussen kerk en staat lijkt zo ook op de helling te staan in Italië.

Tot slot noemde Meloni zich ‘een soldate die vecht’. Dergelijke oorlogsretoriek kunnen we missen als kiespijn. Laat ons stellig hopen dat onze Europese leiders die Meloni openlijk feliciteerden, zich niet blindstaren op een noodzakelijke vrouwelijke wissel van de macht. De recent geïnstalleerde Italiaanse regering telt maar zes vrouwelijke ministers op 24, die elk politiek onderdak vonden bij een centrum- tot extreemrechtse partij:

• Alessandra Locatelli (Lega Nord)
• Anna Maria Bernini (Forza Italia)
• Daniela Santanchè (Fratelli D’Italia
• Eugenia Rocella (Fratelli D’Italia)
• Maria Elisabetta Alberti Casellati (Forza Italia)
• Marina Elvira Calderone (onafhankelijk)