Waarmee kunnen wij je van dienst zijn?
Wie zoekt die vindt.
Opiniestuk - Privatisering in de Vlaamse zorg!?
Opiniestuk - Privatisering in de Vlaamse zorg!?
15 juli 2021
Het Willemsfonds staat altijd open voor uitgesproken meningen omtrent humanistische aangelegenheden. Eerder op deze dag ontvingen we een opiniestuk van Geert Messiaen (Ereschepen van de Stad Roeselare) over 'Privatisering in de Vlaamse zorg!?' .
Gedeeltelijke commercialisering in de Vlaamse zorg.
Momenteel wordt een decreet over een gedeeltelijke commercialisering van de Vlaamse zorg besproken in het Vlaams parlement. Op 1 juli 2021 keurde de commissie binnenlands bestuur van het Vlaams parlement, nota bene " in spoedzitting" het zogenaamde privatiseringsdecreet van de zorg goed. Het zou gaan om de mogelijkheid te geven aan publieke welzijnsverenigingen om zelf een vzw of een vennootschap op te richten of er deelgenoot van te worden. Hoewel kritische stemmen in de sector, het uitgesproken negatieve advies van de Vlaamse raad WVG en een lopende petitie getekend van Icuro , dient m.i. veel heftiger en krachtiger gereageerd.
Een sluimerende privatisering in de gezondheidszorg dan toch in aantocht ? ..een goed idee? Bizar dat de Vlaamse regering hierin het voortouw neemt. Al in 2009 schreef ik hierover een boek "Gezondheid is geen koopwaar". Ik herneem hieronder een aantal opmerkingen, indertijd al geuit. En toen reeds in 2009 tekende zich in een aantal Europese landen de tendens af naar een liberalisering van de gezondheids- en welzijnszorg. Wordt de poort straks dan toch opengezet voor een risicoselectie ? Welke risico's houdt privatisering niet in op het vlak van de kwaliteit en betaalbaarheid. De gezondheidszorg is geen markt waar vraag en aanbod de spelregels bepalen en waar de vrije keuze van de consument tot scherpere prijzen leidt.
In 2009 onderschreven verschillende sociale organisaties al een open brief aan alle politieke partijen over de vermarkting van de gezondheidszorg. En zeer verwonderlijk - gaat Vlaanderen in dit alles de voorzet geven, zonder een tegensprekelijk debat met de burger en het sociale middenveld ?
De patiënt is geen product. Privatisering in de gezondheidszorg is gevaarlijk, verwerpelijk en zeker geen wonderremedie Het zet de deuren open voor een geneeskunde met twee snelheden.Het zet de deur wagenwijd open voor de commercialisering van onze zorg. In mijn boek " Gezondheid is geen koopwaar" 2009 citeerde ik op bladzijde 84 de integrale Open brief uitgaande van heel wat sociale organisaties i.v.m. een aangekondigde privatisering in de gezondheidszorg - een citaat hieruit "wij wensen dat deze vragen het voorwerp uitmaken van een grondig en publiek debat; Wij willen niet dat beslissingen hieromtrent enkel het resultaat zouden zijn van een politiek compromis."Gezondheid is niet iets dat je koopt als een nieuwe auto. Gezondheidszorg moet immers toegankelijk zijn voor iedereen. Daarom is solidariteit onontbeerlijk: tussen rijk en arm, actieven en niet-actieven en tussen gezonden en zieken.
Deze solidariteit wordt bedreigd door voorstanders van de privatisering van de gezondheidszorg. Door de vrijmaking van de Europese markt is er een groeiende tendens aan de gang om gezondheidszorg als een economische activiteit te bekijken. Zo’n visie druist echter in tegen het solidariteitsprincipe waarop onze gezondheidszorg is gebaseerd. Zo zien we dat bijv. in de Verenigde Staten, waar alles aan de vrije markt is overgelaten, en ondanks Obama care in 2009, maar liefst tientallen miljoen personen nog steeds niet verzekerd zijn.
Naast privatisering lijkt ook de vraag om een splitsing van de sociale zekerheid, het solidariteitsprincipe te bedreigen. Voorstanders van een splitsing argumenteren dat de uitgavenkloof tussen noord en zuid zorgt voor een oneerlijke verdeling van budgetten. Deze kloof neemt echter de laatste jaren af en blijken de gemeenschappen ook intern uitgaveverschillen te vertonen. Tevens moeten we er rekening mee houden dat in de toekomst de rollen zullen omkeren. De vergrijzing maakt immers een snellere opgang in Vlaanderen, zodat de kosten voor gezondheidszorgen daar hoger zullen liggen. Uit een recente peiling blijkt trouwens dat meer dan 80 % van de Belgen een groot vertrouwen heeft in de gezondheidszorg, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het gerecht of de banken of neem de laatste jaren ..in de politiek. In deze crisistijden blijkt de Belg dus vooral zijn vertrouwen te behouden in het solidariteitsprincipe dat al meer dan 60 jaar zijn nut bewijst.
Tijd wellicht ook om een referendum te organiseren ivm de splitsing van het land en het herfederaliseren van onze gezondheidszorg ... het volledig overlaten aan de politiek kan niet. Het is geen goed teken dat in deze tijd het Vlaams parement de gezondheidszorg plots fundamenteel wil versterken met een privatisering invloed i.p.v. hoogstens een mogelijke vereenvoudiging van bepaalde zaken omwille van de efficiëntie.Heeft corona niet ten overvloede aangetoond dat de Vlaamse regering op vele punten gefaald heeft ...en alleen oog had voor te verregaande of te vroege versoepelingen.
Preventie staat al jarenlang bovenaan het prioriteitenlijstje en daadwerkelijke opdracht van de ziekenfondsen. Ik pleit dan ook sinds lang voor meer samenwerking en meer middelen voor een degelijk preventiebeleid. En als er één deelaspect beter ge-herfederaliseerd wordt is het wel de preventie. In ons land is het beleid versnipperd over verschillende bevoegdheidsniveau’s, wat nefaste gevolgen heeft voor de kwaliteit van het beleid.
Daarenboven dring ik nog steeds aan bij aan bij de verschillende regeringen in dit land om een tandje bij te steken in de uitvoering van een ernstig Europees Actieplan voor milieu en gezondheid. Heel wat gezondheidsklachten zoals reuma, kanker, ademhalingsziekten en allergieën vinden immers hun oorsprong in ons leefmilieu. Nee, de Vlaamse regering geeft hier helemaal niet het goede voorbeeld met het per se willen invoeren van een privatisering in de Vlaamse zorg.
Geert Messiaen 15/7/2021
