(Lees verder onder de foto.)

Troeteltijd

Het eerste weekend in lockdown hebben we de koppen bij elkaar gestoken en al snel beslist om van de komende periode gebruik te maken om onze serre verder te renoveren. We hebben meteen het nodige materiaal besteld. Plots is er een reële kans dat we een vijfjarig project tegen de zomer af zouden kunnen hebben! Mijn hart maakte een klein vreugdedansje. Want dit betekent dat we tegen de zomer een gezellig gelegenheids-serrecafé hebben voor onszelf en de mensen rondom ons, maar ook om te experimenteren met verbindende buurtactiviteiten.

Maar de vreugde omwille van plots meer troeteltijd wordt dag na dag overschaduwd door het nieuws over Corona. Het virus verspreidt zich, en snel. De nieuwsberichten grijpen je hart vast en herinneren je aan de reden waarom we plots al die extra vrije tijd hebben. In mijn geval zorgt het voor gepieker en kortere, onrustige nachten. Het voelt soms alsof je in twee werelden tegelijk leeft: de wereld van de ziekte die het land helemaal in de ban heeft – de winkelbezoeken zijn heel confronterend en tekenend van de veranderde wereld – en de rust en gezelligheid in onze tuin vol zon, zelf uitgevonden spelletjes spelen en samen klussen in de tuin…

(Lees verder onder de foto.)

Thuiswerken met kinderen

Sinds maandag werken Tanja en ik thuis. Zij werkt voltijds bij de brandweer van Gent (applicatiebeheerder) en ik ben halftijds aan het werk. We hebben twee unieke, gekke kinderen: onze gevoelige en energieke Karel (10) en spring-in-het-veld Mira (8). En het zijn maatjes. Op goede dagen kunnen ze uren samen in hun eigen wereld vertoeven. Heerlijk.

Tijdens de schoolweek hebben we in de voormiddag een vaste structuur geïntroduceerd voor de kinderen. Huiswerk en educatieve programma’s (dank je VRT!). Zo kunnen wij beiden ons in alle ‘rust’ op ons werk concentreren. In de namiddag ontferm ik me over de kinderen. De kinderen doen dat eigenlijk supergoed. Al is het soms zoeken om de stilte te vinden. Maar daar hebben ze zelf een goed middeltje voor gevonden. Karel krijgt regelmatig mailtjes van zijn juf en zijn klasgenootjes, en spreekt dagelijks via Skype af met zijn beste maatje. Je hoort wel dat veel kinderen zich vervelen, maar zij en de juf wisselen leuke speeltips uit.

(Lees verder onder de foto.)

Geen Karrewiet

We proberen de kinderen zo veel mogelijk af te schermen van de nieuwsberichten. We laten ze ook niet naar Karrewiet kijken. Onze zoon kampt (al van jongs af aan) met enkele angsten en momenteel heeft hij het niet zo gemakkelijk. Het gevecht met zijn eigen angsten vraagt al genoeg energie van hem en van ons. Hij heeft nu zeker geen dagelijks verslag nodig van het aantal opnames in het ziekenhuis en hoeveel mensen er die dag zijn overleden. We proberen de dagen zo licht mogelijk te houden voor de kinderen. Maar ze weten en voelen wel dat dit niet zomaar extra vakantie is.

Tekst & foto's: Katelijne Verbeeck