Wat is je fijnste herinnering aan het Willemsfonds?

Voorzitter Amand Dewaele: ‘Dat vind ik een moeilijke vraag. Bijna alle activiteiten zijn van hoge kwaliteit en goed georganiseerd. Tot nu toe heb ik het meeste plezier beleefd met de activiteitenreeks “Achter de schermen van…” georganiseerd door de Brusselse afdelingen. Het is leuk om eens een blik te werpen bij organisaties die niet zo vaak de deuren publiekelijk openen.’

‘Het Willemsfonds staat steeds garant voor fijne ontmoetingen met jong en oud,’ zegt ondervoorzitter Jean-Pierre Clement. ‘Tijdens feestelijkheden, museumbezoeken en andere culturele evenementen krijg je voortdurend de kans om andere gelijkgezinden te ontmoeten. De discussies tussen deze vrijdenkers zijn bijzonder boeiend.’

Welk boek lees je voor aan je (klein)kinderen?

‘Ik heb niks te kiezen. “Opi, vertel jij ons dit verhaal eens,” vragen ze aan mee al zwaaiend met een boek,’ zegt Jean-Pierre. ‘Ik lees vooral voordat de kinderen gaan slapen. Hoe langer het voorlezen duurt, hoe liever ze dat hebben. Mijn oudste kleinkind leest zelf al. Ik volg dan mee en verbeter af en toe. Mijn jongste kleinzoon is vooral begeesterd door spoken, trollen en geesten. Maar we controleren na het lezen wel of er geen onder het bed zitten…’

‘Amai, dat is al heel lang geleden voor mij,’ zegt Amand. ‘Mijn jongste zoon is immers al vijftien jaar oud. Voor Tom en Sam las ik veel voor uit “Lettres de mon Moulin” van Alphonse Daudet. Vooral “La Chèvre de Monsieur Seguin” was één van hun favorieten. Voor Lotti las ik veel voor uit de boek van Dr. Seuss. “De kat met de hoed” was haar favoriet.’

Wat voor soort bestuurder ben jij?

‘Ik denk dat ik heel empathisch ben’, zegt Amand. ‘Ik luister naar mensen en kom weinig tussen, maar ik durf wel beslissingen te nemen. Ik heb ook niet graag administratie op bestuursvergaderingen. De vergaderingen moeten beperkt worden tot agendapunten waarvoor het bestuur een beslissing moet nemen.’

Het motto van Jean-Pierre is “zeg wat je doet en doe wat je zegt”. ‘Mensen kunnen op mij rekenen. Ik vind het heel belangrijk dat er een goede communicatie is tussen de vrijwilligers en leden van het Willemsfonds. Als ondervoorzitter wil ik hier werk van maken. Want geen of te weinig communicatie leidt tot misverstanden en frustraties. Dat kunnen we missen als kiespijn.’

Welk cultuurevenement raad je ons aan?

‘Het museum Train World in Schaarbeek is een heel leuke ervaringen. In het museum hangen ook prachtige schilderijen van Paul Delvaux,’ zegt Jean-Pierre. ‘Ook de tentoonstelling “Hyperrealism Sculpture: Ceci n’est pas un corps” in La Boverie te Luik is de moeite. Naar de aankomende tentoonstelling van Panamarenko in Antwerpen kijk ik erg uit.’

‘Op dit moment loopt er een schitterende tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten Brussel,’ zegt Amand. ‘De tentoonstelling toont de eigenaardige “strijd” tussen de twee kunstenaars. Ik kijk jaarlijks ook uit naar de Dag van de Dans die op 24 april over heel Vlaanderen en Brussel wordt georganiseerd.’

Waarom moet iemand lid worden van het Willemsfonds?

‘Het Willemsfonds heeft een mooie programmatie, maar straalt ook vrijheid en vrijzinnig-humanisme uit in al haar activiteiten. Het is een toffe en warme vereniging’, zegt Amand.

Jean-Pierre beaamt dit: ‘Het Willemsfonds is uniek. Er zijn zoveel meningen in het Willemsfonds, maar dat deert niet. Iedereen voelt zich gerespecteerd en krijgt de kans om zijn of haar gedacht te zeggen. Er is voor elk wat “Willems”.’