“We vinden het heel jammer dat het graf van Jan Frans Willems wordt geclaimd door spelers in de Vlaamse Beweging die een discours hanteren dat niet het onze is”, zegt directeur Ellen Buntinx. “Het Willemsfonds en Jan Frans Willems staan voor een Vlaanderen waarin mensen in al hun diversiteit met elkaar samenleven. Natuurlijk blijft de Nederlandse taal voor ons heel belangrijk. Onze geliefde taal vlot kunnen spreken, is nog steeds een belangrijke voorwaarde om een eigen plek te verwerven binnen onze Vlaamse samenleving. En het is hoog tijd dat die warmer wordt.”

“Jan Frans Willems streed voor de Nederlandse cultuur, niet voor een onafhankelijk Vlaanderen”

Toegegeven, Jan Frans Willems had een orangistische sympathie. In zijn ogen bleven Nederland en België beter één, maar hij legde zich wel neer bij de Belgische situatie. Het Willemsfonds vandaag bepleit niet een fusie met Nederland en wil absoluut geen onafhankelijk Vlaanderen. We geloven dat België sterk in de schoenen staat met haar drie officiële landstalen en de vele andere die ernaast gesproken worden.

In het “nieuwe” België streed Jan Frans Willems voortdurend tegen de verfransing en voor een culturele eenheid. Zeker op vlak van taal is er volgens Willems een nauwe band tussen Vlaanderen en Nederland. Ook het Willemsfonds erkent die. Net daarom zijn we vandaag in gesprek met diverse Nederlandse organisaties om de Nederlandse taal en literatuur nog beter te ondersteunen. Ook zien we met lede ogen de verengelsing van ons hoger onderwijs aan. "Als we onze taal willen koesteren en beschermen, moeten we die vooral spreken, schrijven en lezen", zegt Buntinx.

Elk verhaal telt

Het Willemsfonds gaat niet mee in het Vlaams discours van “eigen volk eerst”. Volgens ons stond Jan Frans Willems daar niet eens voor. “Onze inspirator wou dat de Nederlandse cultuur op gelijke hoogte staat met de Franse cultuur. Willems wou dat Nederlandse schrijvers evenveel kansen kregen als Franse schrijvers in ons land. Hij streed voor een gelijkwaardige behandeling van burgers met de Nederlandse moedertaal. Hij vond ons niet superieur,” zegt Buntinx.

Het Willemsfonds van vandaag en morgen zal zich dan ook meer dan ooit inzetten op meer verbondenheid in een superdivers Vlaanderen. Buntinx: “We leven in een te koude samenleving. Dit jaar hebben we weer vastgesteld hoe moeilijk het is om elkaar te begrijpen in ons land. We praten tegen elkaar over mensen die we niet kennen in extremen. Het Willemsfonds gaat hier tegenin. Onze vereniging wil zorgen dat alle mensen in Vlaanderen hun verhaal kunnen vertellen. Elke mens is uniek. Daarbij maakt het niet uit of je Jos, Chaema, Marie of Adil heet.”

Ben je ook overtuigd van dit verhaal? Word vandaag lid van het Willemsfonds en kies voor een samenleving waarin elk verhaal telt.